در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در یازدهم تیر رخ داده اند و ثبت شده اند.
گروه سیاسی: در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در یازدهم تیر این وقایع و مناسبت ها عبارت هستند از: به شهادت رسیدن آیت الله صدوقی امام جمعه یزد و نماینده مردم یزد در مجلس خبرگان رهبری توسط منافقین در سال ۱۳۶۱، درگذشت ملا محمد کاشانی عارف، فیلسوف، حکیم، فقیه و عالم شیعی و مدرس بزرگ فلسفه صدرالمتالهین در سال ۱۲۹۴، اعتراض آیت الله شیخ عبدالکریم حائری به رضاخان در خصوص روند کشف حجاب در سال ۱۳۱۴، درگذشت خواجه نصیرالدین طوسی در سال ۶۵۳.
به شهادت رسیدن آیت الله صدوقی امام جمعه یزد و نماینده مردم یزد در مجلس خبرگان رهبری توسط منافقین در سال ۱۳۶۱:
شهید آیت‌الله محمد صدوقی در مبارزه با رژیم شاه یکی از محور‌های مبارزه محسوب می‌شد و اعلامیه‌هایی در محکوم کردن جنایات رژیم پهلوی از جمله در فاجعه سینما رکس آبادان صادر کرد. وی رهبری نهضت اسلامی در یزد را بر عهده داشت و پیام‌های حضرت امام را به اطلاع علمای مشهد، تبریز، شیراز و دیگر شهر‌ها می‌رساند.
شهید صدوقی نماینده امام خمینی (ره) در استان و امام جمعه یزد بود. در آخرین نماز جمعه که مصادف با دهم ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲ مطابق با یازدهم تیرماه ۱۳۶۱ بود، بعد از ادای نماز جمعه، در حالی که جایگاه را ترک می‌کرد، یکی از اعضای گروهک منافقین به وی نزدیک شد و با منفجر کردن نارنجکی که در دست داشت، او را به شهادت رساند.
درگذشت ملا محمد کاشانی عارف، فیلسوف، حکیم، فقیه و عالم شیعی و مدرس بزرگ فلسفه صدرالمتالهین در سال ۱۲۹۴:
آخوند ملا محمد کاشانی ، عارف، فیلسوف، حکیم، فقیه و عالم شیعی در سال ۱۲۱۳ شمسی (۱۲۵۰ قمری) در کاشان به دنیا آمد و مقدمات علوم را در زادگاهش پشت سر گذاشت. وی پس از آن راهی اصفهان گردید و حکمت و فلسفه را نزد میرزا حسن نوری و محمدرضا صهبای قمشه‌ای آموخت تا بدان جا که در علوم عقلی به کمال رسید. آخوند ملامحمد کاشانی از آن پس در مدرسه جده کوچک و مدرسه صدر اصفهان به تدریس علوم عقلی پرداخت و جاذبه درس ایشان که فلسفه را با عرفان می‌آمیخت، علاقه‌مندان به فلسفه، به ویژه فلسفه ملاصدرا را از شهر‌های دور و نزدیک و حتی از کشور‌های دیگر به اصفهان می‌کشاند.
آخوند کاشانی در طول ده‌ها سال تدریس، شاگردان فراوان و فاضلی پرورش داد که حضرات آیات: سید حسین بروجردی، شیخ محمد حکیم خراسانی، حاج آقا رحیم ارباب، سید محمدرضا خراسانی، آقا ضیاءالدین عراقی، طَرَب اصفهانی، آقا نجفی قوچانی، شیخ هاشم قزوینی و میرزا ابوالقاسم محمد نصیر شیرازی از آن جمله‌اند. آخوند علاوه بر فقه و اصول و حکمت، در ادبیات عربی و فارسی و ریاضیات نیز تبحر داشت. این فیلسوف و مدرس بزرگ فلسفه صدرالمتألّهین، سرانجام پس از عمری سرشار از تدریس و نشر فلسفه و عرفان در یازدهم تیرماه ۱۲۹۴ شمسی برابر با بیستم شعبان ۱۳۳۳ قمری در هشتاد و یک سالگی در اصفهان وفات یافت و در قبرستان تخت فولاد اصفهان که مدفن بزرگان بی شماری است، به خاک سپرده شد.
اعتراض آیت الله شیخ عبدالکریم حائری به رضاخان در خصوص روند کشف حجاب در سال ۱۳۱۴:
ناراحتی و نارضایتی آیت‌الله حائری از موضوع کشف حجاب به قدری بود که از شدت ناراحتی، نماز جماعتی را که اقامه می‌کرد به آیت‌ا لله سیدصدرالدین صدر واگذار و دروس خود را نیز تعطیل کرد. در همین روز‌ها بود که جلسه‌ای با حضور ایشان و عده‌ای از مردم تهران برقرار شد. آیت‌الله حائری در این جلسه مردم را برای مقاومت و ایستادگی در مقابل برنامه‌های ضد دینی حکومت ترغیب کرد و آنگاه که از او درباره تکلیف شرعی‌شان در مقابل کشف حجاب نظر خواستند، درحالی‌که از شدت ناراحتی چشم‌هایش سرخ شده بود، به رگ‌های گردنش اشاره کرد و چنین گفت: «.. مسئله دین است، ناموس است، تا پای جان باید ایستاد».
آیت‌الله حائری تنها به این اقدامات بسنده نکرد و در ۱۱ تیر ۱۳۱۴، در تلگرافی اعتراضی به رضاشاه اعلام کرد: «احقر همیشه تعالی و ترقی دولت علیه را منظور داشته و اهم مقاصد می‌دانسته، فعلا هم به همین منظور عرضه می‌دارد: اوضاع حاضره که برخلاف قوانین شرع مقدس و مذهب جعفری (ع) است، موجب نگرانی داعی و عموم مسلمین است. البته بر ذات ملوکانه که امروزه حامی و عهده‌دار نوامیس اسلامیه هستید حکم و لازم است که جلوگیری فرمایید…».
درگذشت خواجه نصیرالدین طوسی در سال ۶۷۳:
خواجه نصیرالدین طوسی، (۵۹۷ – ۶۷۳ق) با نام محمد بن محمد بن حسن طوسی، معروف به محقق طوسی و معلم ثالث، حکیم، متکلم، ریاضی‌دان و منجم شیعی قرن هفتم هجری قمری بود.
تبحّر خواجه در علوم زمان خود به خصوص فلسفه، ریاضیّات، کلام، منطق، ادبیات و نجوم، باعث گردیده تا بزرگان وی را با القابی، چون «استاد البشر»، «افضل علما»، «سلطان فقها»، «سرآمد علم»، «اعلم نویسندگان» و «عقل حادی عشر» یاد کنند.
خواجه نصیرالدین با تألیف کتاب تجرید الاعتقاد روش ابتکاری فلسفی را در کلام شیعه ابداع کرد. وی با توجه به اینکه در کنار هلاکوخان مغول به مقام و منصب رسیده بود، از موقعیت خود استفاده نمود و خدمات ارزنده‌ای را به جهان اسلام ارائه کرد.
خواجه طوسی در طول عمر خویش آثار علمی مهمی از جمله: اساس الاقتباس، تجرید الاعتقاد، شرح الاشارات و … به یادگار گذاشت. علامه حلی، قطب‌الدین شیرازی، ابن میثم بحرانی و … از جمله شاگردان ایشان بودند.
