دانشمندان دریافته‌اند یک آنزیم منفرد می‌تواند تعامل پیچیده میان هورمون‌ها، روده‌ها و سلامت روان انسان را توجیه کند. تحقیقات نشان داده‌اند وجود این آنزیم می‌تواند سبب ابتلا به افسردگی به‌خصوص در زنان شود.
در این مطالعه، محققان پزشکی دانشگاه «ووهان» چین سرم خون ۹۱ زن بین ۱۸ تا ۴۵ سال مبتلا به افسردگی و ۹۸ زن بدون این بیماری روحی را باهم مقایسه کردند و دریافتند افراد مبتلا به افسردگی تقریباً نیمی از سطح سرمی «استرادیول» را دارند. استرادیول شکل اولیه استروژنی است که بدن زنان در طول سال‌های باروری تولید می‌کند.
این ایده که استرادیول با افسردگی در زنان و یا به‌طور کلی در افراد دارای هورمون‌های زنانه بارور مرتبط است، بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد. کاهش طبیعی میزان استرادیول در طول دوران یائسگی و پس از بارداری به‌طور واضح با تغییرات خلق‌وخو در جهت مثبت همراه است. سایر شرایط ازجمله سندروم تخمدان پلی‌کیستیک و گروهی از اختلالات ژنتیکی موسوم به «هیپریلازی مادرزادی آدرنال» نیز می‌توانند سبب کاهش استرادیول و افسردگی شوند.
استرادیول در تخمدان‌ها تولید می‌شود و پس از انجام وظایف خود در کبد متابولیزه شده و سپس به روده منتقل می‌شود. در این فرایند هورمون مذکور تا حد چشمگیری مجدداً به جریان خون جذب می‌شود تا به حفظ سطح استروژن در بدن کمک کند. بدین‌ترتیب دانشمندان قادر هستند میزان استرادیول را در روده بررسی کنند.
در این مطالعه ابتدا میزان مشخصی از استرادیول به نمونه‌های میکروبیوم زنان مبتلا به افسردگی و عدم ابتلا به آن افزوده شد. تغییرات پس از دو ساعت بدین صورت بود: در نمونه‌های میکروبیوم زنان مبتلا به افسردگی حدود ۷۸ درصد از این هورمون تخریب شد، در صورتی که در زنان بدون بیماری روحی میزان تخریب این هورمون تنها ۲۰ درصد بود.
به نظر واضح است که یک میکروب روده مسئول افزایش تخریب این هورمون در سیستم گوارش ماست. این ایده ارتباط میان دستگاه گوارش و مشکلات روحی را تقویت می‌کند. ارتباط افسردگی با استرادیول می‌تواند توضیح دهد چرا میزان افسردگی در زنان دو‌برابر بیشتر از مردان است.
منبع: دیجیاتو
